 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
Haar probleem
Emma Vallenduuk
In de pruikengalerij
Van mejuffrouw B.E. Blij
Staan wel dertien pruiken
Die heel lekker ruiken
Netjes zij aan zij.
Mejuffrouw Blij is maar een rare
Ze heeft gewoon haar eigen haren
Omdat ze daar niet blij mee was
Ze was er niet mee in haar sas
Is zij pruiken gaan sparen.
Zo draagt zij zondags steeds een rooie
Met losse krullen, van die mooie
Die haar werkelijk enig staat
Als zij op visite gaat
Bij haar nicht Rolien van Zooijen.
Maandag, als zij werken moet
Draagt zij blond, dat staat haar goed
En als ze in de spiegel kijkt
Om te zien of het wat lijkt
Is zij tevreden met haar toet.
Op dinsdag en woensdag is bekend
Draagt zij het liefst permanent
Deze week gaat ze in Assen
Haar vriendje verassen
Wim, die haar altijd reuze verwent.
Op donderdag draagt ze een pruik met een pony
Als zij uit winkelen gaat met Gonny
Maar vandaag gaat ze niet
Tot haar grote verdriet
Want Gon moest de stad in met Tonnie.
Vrijdag als zij dansen gaat
Na het wassen van de vaat
Wat is het toch een rare
Heeft zij haar eigen haren
Wat haar wel zo aardig staat.
Op zaterdagavond gaat ze in bad
Dan maakt ze d’r echte haren nat
En op plechtige toon
Zegt ze: ‘Die zijn weer schoon,
Ziezo, dat hebben we gehad!’