Forum: Onderwijs in het nieuws
Onderwerp: Zijn wij echt zo slecht bezig?
gestart door: MarijeBosman

Geplaatst door MarijeBosman op Nov. 17 2005,17:10
De laatste tijd is er veel te doen rondom de kwaliteit van het onderwijs.
Er zou te weinig kennisoverdracht plaatsvinden en kinderen wordt alleen geleerd iets op te zoeken.
Ook rekenen en taal zouden zwaar onvoldoende zijn.

Wat vind je van hiervan, geef je mening.

Geplaatst door Meester Geoffrey op Nov. 17 2005,19:12
Hoezo... moeten die kinderen dan wat leren ofzo? ;)

Okee, een iets serieuzer antwoord: ik vind dat er soms w7el heel erg veel gezeurd wordt over de zogenaamde kwaliteit van het onderwijs. In vergelijking met andere landen heeft Nederland één van de kwalitatief meest hoogstaande onderwijssystemen. Leerkrachten doen hun best om alle leerlingen de aandacht te geven die ze verdienen en met behulp van de methodes wordt de continuďteit van de leerlijn redelijk gewaarborgd. Daarnaast zijn veel leerkrachten ook niet te beroerd om heel veel tijd en energie te stoppen in het voorbereiden van speciale lessen en thema's, en het betrekken van de belevingswereld van de kinderen in hun onderwijs. Daar ligt het niet aan.

Ouders die klagen over de kwaliteit van het onderwijs, zouden eerst eens naar zichzelf moeten kijken. Lezen zij hun kind 's avonds een boekje voor? Gaan zij samen met hun kind aan tafel zitten om te kijken naar het huiswerk? Bieden zij hun kind structuur en veiligheid? Want je hebt ze er tussen zitten hoor: ouders die hun kind elke dag bij een andere oppas dumpen en 's avonds als ze thuiskomen meteen op bed gooien. En dat is goed voor de ontwikkeling van kinderen?

Het leren van kinderen is een belangrijke taak voor het onderwijs, maar niet een eenzijdige taak voor het onderwijs. Ook ouders hebben hier een grote rol in. Dus in plaats van de bal bij het onderwijs te leggen, zou je ook eens kunnen kijken naar de tijdsgeest van tegenwoordig en de vraag of ouders niet doorslaan in hun streven om te laten zien dat het best wel kan hoor... een kind opvoeden en een fulltime baan erbij. :P

Geplaatst door Lieke Koster op Nov. 20 2005,14:44
64.000 voortijdig schoolverlaters, dat moeten wij ons ook aantrekken.
Wat doen we met de kinderen die extra zorg nodig hebben ? Kinderen met ADHD, dyslexie, autisme, hoogbegaafde kinderen?
Zijn ouders die komen praten zeurkousen? Ik vind van niet. De meeste ouders hebben het beste met hun kind voor, zij kennen hun kind het beste en voelen hun kinderen intuďtief aan. Wij zouden veel meer en beter met ouders moeten communiceren in plaats van met het vingertje te wijzen. Dat zou de zorg aan bijzondere kinderen ten goede komen.
Overigens werken Nederlandse ouders en dan met name de moeders veel minder dan ouders in landen rondom ons. Nederlandse ouders vinden de zorg voor hun kinderen belangrijker dan geld. Zo is onlangs uit onderzoek naar voren gekomen.

Vriendelijk groet,
Lieke, werkzaam binnen het onderwijs (parttime) en moeder van hoogbegaafde kinderen.

Geplaatst door NicoleS op Nov. 21 2005,21:48
Maar werken wij als leerkrachten al niet ontzettend hard???? Ik heb veel kinderen in de klas met allerlei problemen en achtergronden. En ik probeer zo goed als ik kan iedereen op zijn niveau te helpen. Ik zou wat meer vertrouwen willen zien en inderdaad niet alles naar het onderwijs afschuiven.

full-time werkzaam in groep 8

Geplaatst door Lieke Koster op Nov. 22 2005,19:50
Beste Nicole,

Het heeft niet zozeer met hard werken te maken als wel met de juiste benadering. Alle kinderen hebben toch het recht om een gelukkige en fijne schooltijd te hebben? Bovendien hebben alle mensen het recht zich te ontwikkelen en ontplooien naar hun mogelijkheden, Druk druk druk, geen tijd enz is geen enkel excuus. Het wordt ouders verweten maar we zeggen zelf dat we het te druk hebben? Als het niet kan mag je dat niet op ouders en kinderen afwentelen. Het welzijn van een kind is de zorg van ouders en school. 64.000 voortijdig schoolverlaters en geen tijd om deze kinderen te begeleiden. Het is onze plicht om samen met de ouders bij het ministerie kenbaar te maken dat wij hen niet kunnen, omdat we het te druk hebben.

Stel je voor zeg dat er in de gezondheidszorg net zo gedacht werd als binnen het onderwijs. Een verpleegster krijgt de opdracht op een bepaalde manier de patiënt te verplegen ach zegt ze daar heb ik geen tijd voor en ze laat de patiënt uitdrogen Als dat uitkomt is Nederland te klein. Maar binnen het onderwijs kun je gewoon een slimme kinderen zonder diploma van school sturen of een hoogbegaafd kind van basisschool naar VMBO.
Want tja de leerplicht is goed verankerd bij wetgeving. De leerplicht daarintegen niet. En ouders zijn niet goed georganiseerd dus is het makkelijk ze de zwarte Piet toe te spelen.

Maar langzaam aan begint het besef door te dringen hoe slecht wij functioneren. Want de onderwijsraad schrijft in haar adviesrapport de Stand van Educatief Nederland:
Allereerst is diagnostische expertise in het algemeen nog onvoldoende aanwezig bij basisscholen. Dit komt niet alleen doordat begaafdheid moeilijk te meten is;
het heeft ook te maken met een afwachtende (soms negatieve) houding van school en leraren en een moeizame communicatie tussen school en ouders.

Zelfs een Land als Tjechië doet het beter dan Nederland: Het Tsjechische parlement nam onlangs nog een wet aan die het hoogbegaafden toestaat kortere schooldagen te lopen, aangevuld met individuele leerprogramma's en thuisonderwijs. Bovendien staat in Praag een school voor hoogbegaafden, deels gefinancierd door de staat.

En wisten jullie dat  kinderen hier gewoon geweigerd worden op omdat ze een handicap hebben? En dat steeds meer ouders met hun kinderen naar landen rondom ons vertrekken waar ze zonder meer op elke school welkom zijn?
Ach het drukt wel het aantal voortijdig schoolverlaters. Das meegenomen

En Geoffrey, ik las mijn kinderen voor bood ze structuur keek naar hun huiswerk en werkte niet gedurende de jaren dat ze op de basisschool zaten. Toch zijn twee van mijn vier kinderen drop out. Inmiddels is één daarvan via colloquium doctum toegelaten tot een universitaire studie. Nu ze mag excelleren zie ik voor het eerst na jaren van ellende weer het vrolijke leergierige en gemotiveerde kind terug dat ik als ouder aan de poorten van het Nederlandse onderwijs heb afgeleverd. Ze overweegt zelfs om er een tweede studie bij te nemen.
Dergelijke sprookjes eindigen niet altijd zo goed. En daar dienen wij ons bewust van te worden.

Geplaatst door MarijeBosman op Nov. 23 2005,14:06
Tijdens het lezen komen de volgende gedachten in mij op.
Waarom is er zoveel aandacht voor het negatieve? Uiteraard gaan er dingen mis, maar ook onderwijzers zijn mensen.
Het zou ook fijn zijn als de positieve punten eens naar voren gebracht worden, zowel door ouders als door de politiek.

Ik denk ook dat wij als onderwijzers er ons goed van bewust zijn dat je nooit ieder kind perfect kan helpen,
maar dat het merendeel hard zijn/haar best doet een heleboel behoeftes van kinderen te realiseren.
Inderdaad 64.000 schoolverlaters is veel, maar is dit alleen doordat leerkrachten onvoldoende tijd aan ze besteden, ik denk het niet.
En hoe zit het met al die kinderen die WEL geholpen worden, daar lees ik helaas weinig over.

Praten over tekort expertise is makkelijk, toch zijn veel leerkrachten druk doende zich bij te scholen. Dit lees ik in het geheel niet terug.
Echter in hun eigen tijd, wat vaak ten koste gaat van andere zaken.
Zou het niet zo moeten zijn dat daar door de overheid een potje voor gemaakt wordt.
Op deze wijze kunnen eventuele hiaten binnen scholen worden opgevangen zonder dat het andere daaronder lijdt.

Om positief af te sluiten: Ik denk dat we een eind op weg zijn, met z'n allen. Er is oog voor de verschillen tussen kinderen. Er wordt hard aan gewerkt om het onderwijs te verbeteren. Samenwerken is daarbij nodig.
We zullen alleen moeten proberen om iets meer met complimenten te doen, dan met het vingertje wijzen.

Geplaatst door Lieke Koster op Nov. 23 2005,18:23
Het punt is,

Dat de overheid vind dat scholen het moeten kunnen en dat ze ouders vertellen dat ze verplicht zijn hun kinderen naar school te sturen.
In de loop van de jaren zijn er steeds meer bezuinigingen doorgevoerd.
Het kan dus niet. Toch mogen wij dat niet tegen ouders zeggen en krijgen ouders het advies in gesprek te blijven met scholen omdat het moet.
Daar moeten we vanaf. En dat kan heel snel.
Voorwaarde is dat we naast ouders moeten gaan staan in plaats van tegen over.
Pas onder druk van beide partijen zal er beweging komen en zal er meer geinvesteerd gaan worden in het onderwijs.
Wat complimenten betreft, persoonlijk vind ik het geen pas geven een poll te doen waarbij alleen ouders de zwarte Piet toegeschoven krijgen. Ik weet wel heel zeker dat er meer aan agressie vooraf gaat (in de meeste gevallen) Bovendien zijn ook docenten gewone mensen.

Geplaatst door MarijeBosman op Nov. 23 2005,19:34
Lieke,
De poll was zeker niet bedoeld om een zwarte piet uit te delen.
Het is de bedoeling dat iedereen open en eerlijk kunnen vertellen wat hun visie is op dit gebied.( hetgeen ook gebeurt, zo te lezen)
Mocht dit verkeerd overgekomen zijn, dan spijt mij dat.
Juist omdat deze zaken op dit moment erg spelen, kunnen we door recht-voor-z'n-raap dingen te bespreken een frisse blik op de zaak werpen en eventueel verbeteringen te weeg brengen in onze eigen onderwijssituatie.

Geplaatst door Meester Geoffrey op Jan. 18 2006,15:49
Het is heel simpel: het ligt niet alléén aan het onderwijs en niet alléén aan de ouders. Het is een wisselwerking daartussen. Het enige wat mij stoort is een houding die sómmige ouders aannemen: "mijn kind doet het niet goed, dus de leerkracht/de school/het onderwijs is slecht" terwijl dat niet per definitie waar is. Leerkrachten doen in bijna alle gevallen hun best om speciale omstandigheden bij individuele kinderen zo goed mogelijk te signaleren en te reguleren.

Tuurlijk, er is altijd ruimte voor zelfkritiek en dingen die beter kunnen. De begeleiding van hoogbegaafde kinderen is een ding wat absoluut beter kan. Maar de stelling dat de kwaliteit van het onderwijs slecht is, is simpelweg niet waar.

Geplaatst door Ellen op Maart 31 2006,09:45
Als 3ejaars student durf ik mijn mond nog niet zo ver open te doen, gewoonweg omdat ik nog niet voldoende gezien heb om een oordeel te hebben. Ook heb ik me niet verdiept in statistische gegevens rond schoolverlaters etc. Als ik dit lees merk ik bij mezelf dat dat een gat is wat zeker nog gedicht moet worden. Maar geef me nog even tot ik afgestudeerd ben..wat een tijd zal ik dan hebben om al die grafiekjes te lezen!! ;-p

Maar zou ik mijn mond wel open doen als ik eenmaal aan het werk ben? Of zou ik bloedje onzeker worden van al die aantijgingen? Wat doe ik niet goed dan?
Is het niet zo dat je je als leerkracht ook juist bewust moet zijn van je sterke punten?
Zo loop ik stage bij een mentor die totaal mijn tegenpool is. Even losgezien van de ervaring die zij meer heeft dan ik, hebben we beiden onze sterke en minder sterke punten.
Het is aan ons om krachten te bundelen en een sterk team te vormen, zouden we een duobaan bevrouwen.
Ik denk werkelijk dat dat een allereerste is om als leerkracht goed te kunnen functioneren; dat je als team op elkaars talenten kunt rekenen en bouwen. Niet expressief? Blijf niet in je plakwerkjes hangen, maar stap eens binnen bij je kunstzinnige buurjuf.
Geen taalwonder? (we zijn ook maar mensen ;-) leer van Juf Geletterdtotophetbot aan de overkant.

Het gevoel wat mij zo nu en dan bekruipt is dat leerkrachten te weinig gebruik maken van elkaars interesses en op sommige vlakken op een eilandje blijven. Een school straalt het uit als er Samen wordt nagedacht over het onderwijs. En daar hoort ook bij dat er wordt gekeken naar interesses en kwaliteiten die een ieder heeft en hoe we elkaar daar mee kunnen 'aansteken'.

Ik heb het nu niet over de tekorten aan middelen die er zouden zijn, de hiaten, de steeds terugkerende veranderingen etc.

Juist de punten die je als leerkracht WEL aan kan pakken moeten onder de aandacht blijven. Laat je talenten zien en deel ze.
Ook de bakker denkt na over zijn brood. Niet omdat het brood niet te eten is, maar omdat de bakker uitdaging ziet in het verbeteren.
Het verschil tussen ons als leerkracht en de bakker is, dat we elkaar niet als concurrenten moeten zien maar als gelijkgestemden met dezelfde missie: goed onderwijs.

Geplaatst door Ellen op Maart 31 2006,09:48
Als 3ejaars student durf ik mijn mond nog niet zo ver open te doen, gewoonweg omdat ik nog niet voldoende gezien heb om een oordeel te hebben. Ook heb ik me niet verdiept in statistische gegevens rond schoolverlaters etc. Als ik dit lees merk ik bij mezelf dat dat een gat is wat zeker nog gedicht moet worden. Maar geef me nog even tot ik afgestudeerd ben..wat een tijd zal ik dan hebben om al die grafiekjes te lezen!! ;-p

Maar zou ik mijn mond wel open doen als ik eenmaal aan het werk ben? Of zou ik bloedje onzeker worden van al die aantijgingen? Wat doe ik niet goed dan?
Is het niet zo dat je je als leerkracht ook juist bewust moet zijn van je sterke punten?
Zo loop ik stage bij een mentor die totaal mijn tegenpool is. Even losgezien van de ervaring die zij meer heeft dan ik, hebben we beiden onze sterke en minder sterke punten.
Het is aan ons om krachten te bundelen en een sterk team te vormen, zouden we een duobaan bevrouwen.
Ik denk werkelijk dat dat een allereerste is om als leerkracht goed te kunnen functioneren; dat je als team op elkaars talenten kunt rekenen en bouwen. Niet expressief? Blijf niet in je plakwerkjes hangen, maar stap eens binnen bij je kunstzinnige buurjuf.
Geen taalwonder? (we zijn ook maar mensen ;-) leer van Juf Geletterdtotophetbot aan de overkant.

Het gevoel wat mij zo nu en dan bekruipt is dat leerkrachten te weinig gebruik maken van elkaars interesses en op sommige vlakken op een eilandje blijven. Een school straalt het uit als er Samen wordt nagedacht over het onderwijs. En daar hoort ook bij dat er wordt gekeken naar interesses en kwaliteiten die een ieder heeft en hoe we elkaar daar mee kunnen 'aansteken'.

Ik heb het nu niet over de tekorten aan middelen die er zouden zijn, de hiaten, de steeds terugkerende veranderingen etc.

Juist de punten die je als leerkracht WEL aan kan pakken moeten onder de aandacht blijven. Laat je talenten zien en deel ze.
Ook de bakker denkt na over zijn brood. Niet omdat het brood niet te eten is, maar omdat de bakker uitdaging ziet in het verbeteren.
Het verschil tussen ons als leerkracht en de bakker is, dat we elkaar niet als concurrenten moeten zien maar als gelijkgestemden met dezelfde missie: goed onderwijs.

Geplaatst door Sicco op Juli 07 2006,17:38
Over het algemeen is er niks mis met de kwaliteit van het onderwijs. Het Nederlands onderwijs doet het prima vergeleken met andere landen. Interessant is het om te kijken naar onderzoeken van Pisa, Timms en Pirls. Deze onderzoeken richten zich op verschillende vakgebieden onder verschillende landen. Uit die onderzoeken blijkt dat 'ons' onderwijs relatief goed scoort en dat we bijna alleen de Aziatische landen voor ons moeten laten. Dus eigenlijk kunnen we stellen dat we eigenlijk niet eens zo slecht bezig zijn.
Powered by Ikonboard 3.1.2a
Ikonboard © 2001 Jarvis Entertainment Group, Inc.